Van Taichung naar Sunmoonlake

Na een nachtje in het mooiste hotel tot nu toe, zijn we weer het taxibusje ingegaan op weg naar de volgende bezienswaardigheden. We zijn gestart in de botanische tuin van Taichung. Net als de eerder bezochte tuinen en parken was ook dit weer een groene oase. Deze keer een overdekte tuin en een tuin buiten. In de tuin binnen is getracht om een stukje tropisch regenwoud na te bootsen en een stukje amazonerivier. Met name de vissen waren enorm van postuur. (Marco je zou er jaloers van worden, maar ja de vissen zijn ongeveer net zo groot van stuk als jouw vijver lang is) Daarna de weg overgestoken naar het Science museum. Heel veel te zien, maar vooral allemaal in het Chinees beschreven waardoor het vooral plaatjes kijken was. Het gedeelte over de mens en de verschillende manieren om onderzoek te doen sprak mij en Robin het meest tot de verbeelding. Danielle heeft zich het meest vermaakt met een zenuwslopend blokkenspel, maar ja om daar een museum voor te bezoeken.... Aansluitend zijn we richting een winkel in Japanse stijl gereden. Een winkel met, zeker nu voor Kerst, een prachtige inrichting. Er was vooral thee en chocola te koop voor enorme bedragen. Bij de winkel hoorde ook een ijssalon. Voor de ijssalon stond een lange rij te wachten, daar onze beide kinderen enorm van ijs houden zijn we achteraan aangesloten. Naast ijs krijg je een keur aan koekjes bij het ijs. Het smaakte net zo goed als dat het er uit zag. Daarna doorgereden voor een korte stop bij een straatje waar vooral jongelui komen van de highschool en de secundary school. Het straatje bestond vooral uit winkeltjes en heel veel eettentjes en karretjes. Net zoals in alle hoeken en straten van de andere steden die we tot nu toe bezocht hebben. Het lijkt alsof ze hier niets anders doen dan eten. Vervolgens weer de taxi in richting Rainbowvillage. Danielle had thuis al uitgezocht wat zij wilde zien in haar geboortestad, dus deze stop was speciaal op haar verzoek. Rainbowvillage bestaat maar uit drie huisjes en twee of drie kleine steegjes die helemaal beschilderd zijn. Deze huisjes waren gebouwd voor de soldaten, na de 2e wereldoorlog. Op dat moment was de verwachting dat de soldaten er maar een korte tijd zouden verblijven. Om de tijd te doden zijn ze de buitenkant gaan beschilderen. Uiteindelijk is de strijd om de onafhankelijkheid van Taiwan begonnen en staan de huisjes er tot op de dag van vandaag nog. Nu is er nog een familie woonachtig in deze huisjes.
Na dit bezoek hebben we Taichung achter ons gelaten en zijn we onderweg gegaan richting Puli. Hier wordt nog met de hand papier gemaakt uit pulp van verschillende planten. Elke plant levert een ander soort papier op. Na een rondleiding van onze chauffeur, die zelf 15 jaar in dit kleine plaatsje heeft gewoond, konden we zelf het papier bedrukken. Al rondlopend zagen we ook een aantal kinderen bezig met het beschilderen van waaiers, of beter gezegd inkt blazend. Danielle, onze creatieve dame, kon het niet laten om hier ook mee aan de slag te gaan. Het resultaat zag er goed uit! Inmiddels was het al weer tegen vijf uur en hebben we het laatste deel van onze route afgelegd richting Sunmoonlake. Een prachtig meer onder aan de berg. Hier blijven we de komende drie dagen overnachten. Aansluitend zijn we nog even het kleine dorpje (3 straten) ingegaan en hebben we tussen in een klein traditioneel zaakje gegeten. Zo anders dan in een restaurant in Taipei. Maar wel lekker! Na het eten zijn we een theewinkeltje ingelopen waar een actieve eigenaar thee voor ons is gaan zetten. De eigenaar heeft zelf een theeplantage en verkoopt daarnaast zijn thee in de winkel. We kregen achtereenvolgens Oolong thee, zwarte thee en original beauty. Voor deze laatste thee worden alleen de topjes van de planten gebruikt, max 30 a 40 kilo per oogst. 250 gram thee kost dan ook 120 euro. Maar eerlijk is eerlijk, hij smaakte wel erg goed.
Morgen, 1e kerstdag, staat er niets gepland. We gaan zien wat de dag ons brengt. We hopen op mooi weer, met zon, en een prachtig uitzicht over het meer.