Nieuwjaarsdag richting het Tarokogebergte

Om 7.00u heeft Danielle de wekker gezet, het moment waarop het in Nederland 0.00u is. Zij heeft nog wat appcontact met Nederland, maar wij blijven nog even op een oor liggen. Tegen 8.00u staan we op en ook dan is er appcontact, tenslotte zijn er nog heel veel mensen wakker door de jaarwisseling. Na het ontbijt vervolgen we onze reis richting het noorden van Taiwan. We gaan voor de laatste tussenstop richting het Tarokogebergte, een wens van Danielle.Deze keer stoppen we wel een aantal keer onderweg. Ook wel prettig want het is zeker wel vier uur rijden en het is nog steeds druk op de weg. We stoppen als eerste bij het punt waarop het water bergopwaarts loopt. Iets wat helemaal niet klopt. Ik zal eerlijk zijn, mijn natuurkundig inzicht is onderontwikkeld en ik begrijp nog steeds niet hoe het kan. Duidelijk is dat het optisch bedrog is en er iets is met het pad wat ogenschijnlijk omhoog loopt, maar dat doet het toch niet. Maar toch staat de auto lager geparkeerd dan het punt waarop wij staan. Joe en Bert doen een aantal pogingen om het uit te leggen, maar geven het op als Danielle en ik het niet snappen. Wij blijven achter met het idee dat het maar vreemd is, water wat omhoog loopt.
De volgende stop is op een plaats waar apen nog in het wild voorkomen. Zoals heel veel andere dingen leuk om te zien, de apen weten volgens mij heel goed dat er voortdurend mensen komen en ze gevoerd worden, ook als is dat verboden. Het is hoe dan ook weer leuk om er te zijn en je kunt er leuke foto's maken. Een aantal mensen is de apen inderdaad aan het voeren, maar probeert de apen wel voor de gek te houden door te doen alsof ze eten gooien en dat dan toch niet te doen. Daarop verschijnt koning aap namens zijn onderdanen en blaast is een aantal keren flink en blijft deze dames ook in de gaten houden. De derde stop is de drakenbrug die gebouwd is tussen Taiwan een een klein eilandje voor de kust. De brug wordt zo genoemd omdat de brug 8 bogen heeft en daarmee op een uitgestrekte draak lijkt. Ook hier is het enorm druk, het blijkt weer een favoriete plek waar de Taiwanezen de zonsopgang bekijken. Alhoewel het tijdstip van de zonsopgang allang voorbij is, blijven er blijkbaar toch veel mensen hangen. Het strand bestaat uit kleine ronde keien. Iedere keer als er een golf op het strand rolt en weer terug hoor je de stenen door de kracht van de golf terug rollen. Een mooi geluid. Na de brug maken we nog een tussenstop, maar die is wel bijna drie uur verder. Dat wordt een flinke tijd in de auto. Ook nu is het nog steeds de 80 km weg die tussen het gebergte en de oceaan slingert. En dan zien we veel wat niet op de foto staat, maar wel veel indrukken geeft. Waar we aan de westkust vooral tempels tegenkwamen, nu zien we vooral kerkjes. De aboriginals die vooral aan deze kant van Taiwan wonen zijn overwegend katholiek, vandaar hier veel meer kerken dan elders in Taiwan.
We zien veel rijstvelden op de strook land tussen de weg, waarin altijd wel ergens een witte reiger te vinden is. Of rijstvelden die, voor de vruchtbaarheid van het land, begroeid zijn met zonnebloemen of cosmea. Daardoor zijn de velden of geel gekleurd of roze-paars gekleurd.
We zien een flink aantal begraafplaatsen tegen de bergen aan. In de meeste landen zou je er een mooi huis op bouwen met uitzicht over de oceaan, hier is het traditie om de overleden broeders en zusters (zoals Joe het benoemt) op een mooie plaats te begraven en het daarmee betekenis te geven voor de overledenen zelf. Overigens voor 10 jaar in de kist, daarna wordt de kist opgegraven en worden de restanten opnieuw begraven op dezelfde plaats zonder kist. Al deze gebruiken komen voort uit de Feng shui. Ik ken het als begrip voor een manier om je huis in te richten, maar hier heeft het ook betekenis op vele andere gebieden.
We zien kleinere dorpjes aan ons voorbij trekken, we zien mensen langs de kant van de weg hun fruit verkopen. Elke streek heeft zijn eigen fruit hebben we op onze reis gezien. En dan zit er soms iedere tien meter iemand langs de kant van de weg die precies hetzelfde verkoopt. Geen idee of ze er allemaal hun brood mee kunnen verdienen. Ik kan het mij niet voorstellen.
Maar door al die verschillende dingen die we zien, verveelt het niet en gaat de tijd ook best snel.
We komen uiteindelijk aan bij een strand waar we nog even een tussenstop maken. Op zich niet zoveel anders dan elders, maar ook hier weer hele mooie golven en kleuren in het water. Wat het hier anders maakt is dat er geen rotsen voor de kust liggen waardoor de golven tot aan het strand doorlopen. En dat maakt dat de golven een enorm indrukwekkend geluid maken. Je hoort het opkomen van de golven gewoonweg aankomen. Eigenlijk niet met woorden uit te leggen.
Na dit strand gaan we richting het Tarokogebergte en draaien we van de kust af. Ons hotel ligt in het berggebied dus we zien direct al heel veel natuurschoon. We hebben al veel gezien in onder andere Frankrijk en Oostenrijk, maar hier zijn de bergen enorm hoge rotswanden waarin onderin de rivier loopt. Enorme grote stukken rots, liggen onderaan de bergen. Zo groot hebben wij ze niet eerder gezien. We verheugen ons op morgen om dan een aantal wandelpaden te lopen en het van dichtbij te ervaren. Maar nu eerst richting het hotel. We hebben er voor gekozen, bij het samenstellen van de reis, om een ander hotel te kiezen dan door de reisorganisatie was ingepland. Het is een vier sterren hotel, wat, zo blijkt als snel de sterren meer dan waard maakt. En we kunnen het na een paar uur al iedereen aanraden als de portemonnee het toe laat. Het is het Silkshotel. (http://www.silksplace-taroko.com.tw/en/aboutus.php)
Na het inchecken en het eerste beetje settelen in de hotelkamer maken we een rondje door het hotel. Waaronder richting het dak. Wat we daar aan treffen overtreft onze verwachtingen. Je moet er je het volgende bij voorstellen; Het hotel staat halverwege de bergen (geen idee hoe hoog het hier precies is) en het dak is de vijfde verdieping. Het is inmiddels donker en er staan verschillende vuurkorven en lampen die het sfeervol maken. Er is een zwembad, mooi verlicht en daarnaast een warmwaterbad en drie verschillende bubbelbaden die oplopen van 37 graden tot 41 graden. De bergwand waar je op kijkt is verlicht en er staat ook nog een pagode met rode lichtjes op de berg waar je tegen aan kijkt. Als je er aan komt krijg je een handdoek uitgereikt en als je in het warmwaterbad plaats neemt krijg je ook nog een kopje thee erbij. Genieten met een grote G.
Nadat we gebruik gemaakt hebben van de baden op het dak zijn we gaan eten in het hotel. De gids had voor ons een boeking gemaakt voor het Chinese restaurant. We verwachtten een buffet, maar we worden netjes naar de tafel gebracht voor een 9 gangen diner. Oke, beetje veel, maar wel allemaal heerlijk eten.
Tegen het eind van onze gangen is inmiddels de dansshow met aboriginaldans begonnen. We vallen er halverwege in en het zal zeker voor de toeristen in elkaar gezet zijn, maar het is wel mooi om te zien.
Kortom wij vermaken ons prima hier. Gelukkig mogen we hier 3 nachten blijven en kunnen we ook de komende dagen genieten van dit mooie hotel. We hebben er geen spijt van dat we voor dit hotel gekozen hebben.
Nu is het inmiddels al weer 22.45u hier dus bijna tijd om te gaan slapen en om morgen het gebergte te gaan verkennen. We hebben er zin in.