Op weg naar Jiufen

Vanmorgen ging het maken van het ontbijt al een stuk makkelijker en sneller.
Waardoor we weer op tijd klaar waren voor ons vertrek naar de volgende plaats en hotel. Joe stond om 9.30u op de stoep om de bus in te laden. We gaan op weg naar Jiufen. Een oud stadje waarvan de mooiste foto's op internet staan. Oude straatjes met lampionnen. Maar eerst op weg naar Nanya-rock. Een zandgesteente wat ook weer mooi is door de erosie van wind en water. Na veel foto's en genieten van het uitzicht naar een volgende fotoshop. Een deel van de oceaan waar het water geel en blauw is, welk jaargetijde of weersomstandigheden dan ook. Het water is geel door het ijzer wat er in terechtkomt. Aan de overkant van de weg staat een grote mijn waar in het verleden ijzer, koper, zilver en goud werd gewonnen. Vanaf de rotsen waarin de metalen zich bevinden loopt er water naar beneden wat nog altijd metaal met zich meeneemt. Onderweg naar het goudmijn museum komen we langs een breder waterval met een aantal kleinere stromen. Deze wordt de gouden waterval val genoemd omdat het gesteente eronder helemaal goudkleurig is geworden, alhoewel ik het meer roestkleurig vond, maar wel weer de fotowaardig plekje. Daarna nog een korte stop bij het gedenkteken voor de krijgsgevangenen die na de tweede wereldoorlog door de Japanners daar te werk gesteld zijn. Soldaten uit met name Groot-Brittannië die daar 2 jaar verbleven hebben. Er waren 3000 soldaten bij het begin, na 2 jaar waren er nog 68 die het overleefd hadden. Deze soldaten zijn toen overgebracht naar een ander kamp. In die jaren was Taiwan in handen van de Japanners en stonden zij aan de andere kant dan wij in Nederland. Dit gedenkteken brengt ons echter wel bij elkaar, ook daar staat geschreven dat deze krijgsgevangen gevochten hebben voor de vrijheid die we nu hebben en dat dit niet weer mag gebeuren.
Daarna zijn we het museum ingegaan. Naast het indrukwekkende verhaal van de gevangenen ook veel herkenning in de dingen die we eerder gezien hebben in het museum in de kolenmijn in Limburg. Doordat de Japanners daar de scepter zwaaiden zijn er ook nog gebouwen in de Japanse stijl. Een van de huizen was gerestaureerd en open voor publiek, leuk om ook daar binnen te kijken. Tot slot ook geluncht in het museum. En zoals dat veelal in Taiwan gebruikelijk doen we dat met noedels en rijst.
Na een uurtje of 2 in het museum te zijn geweest doorgereden naar Jiufen.
De bed en breakfast zit midden in de smalle straatjes waardoor de bus er niet kon komen. Daarom lopend met onze bagage door de straatjes met heel veel mensen op straat. Blik op oneindig en doorlopen werkte bet beste. Na het inchecken heeft Joe ons nog wat leuke plekjes gewezen waarna hij terug is gegaan naar Taipei. Morgenochtend treffen we hem weer. Dave, Daniëlle en ik zijn de straatjes nog weer in gegaan en zijn de talloze winkeltjes ingelopen en la te gelopen. Een grote sliert van souvenirswinkeltjes en eettentjes. Heerlijk om rond te neuzen. Rond de klok van 6 zijn we met elkaar gaan eten. Rond een uur of 7 gaat alles hier al dicht en dan is het fijn als je gegeten hebt. Na het eten brandden inmiddels ook overal de lampions, een heel mooi gezicht. Ineens lijkt het alsof je in een reisprogramma zit met traditionele plaatjes. Geweldig. Daarna de eerste bubble-tea gehaald van deze reis. Dat mag ook niet ontbreken. Terug op de kamers zetten we de Skipbo competitie voort, wordt er geschreven op blogs en filmpjes gekeken. Na de oceaan van gisteren nu weer een heel andere stad. Maar zeker aan te raden!